Walka Dawida z Janczykiem

Historie takie jak ta wzbudzają wiele emocji. Jednak po kilku tygodniach kurz opada i cichnie medialny szum towarzyszący premierze książki. Każdy już powiedział, co ma do powiedzenia o Dawidzie Janczyku, mogłem skupić się na tym, co sam bohater ma do powiedzenia.

Jeszcze przed uzyskaniem pełnoletności trafił do Legii i właśnie warszawskie znajomości wepchnęły go w szpony nałogu. Tutaj, jak zresztą wszędzie, stronił od towarzystwa kolegów z drużyny, ale popijał z kimś innym. Stał się kompanem do kieliszka dla swojego współlokatora, którego podrzucił mu własny agent piłkarski. Tu zaczęło się picie, ale warszawskie wspomnienia brzmią niewinnie przy tym co działo się później.

Stanisław Terlecki. Filantrop na dnie

Łódź, kurwa! Te słowa Adasia Miauczyńskiego niejednokrotnie rozbrzmiewały mi w głowie podczas przygnębiającej lektury o Stanisławie Terleckim. Pochodzący spod Warszawy reprezentant Polski stał się ulubieńcem fanów Łódzkiego Klubu Sportowego. Kiedy znalazł się na życiowym zakręcie wrócił do miasta włókniarzy i właśnie tam spędził swoje ostatnie lata.

Zgodnie ze stereotypem o lewoskrzydłowych, bohater książki odstawał od przeciętności. Angażował się w sprawy, za które nie przyznawano nagród. Robił to, bo tak nakazywało mu sumienie. Protestował wraz ze studentami. Pieniądze zarobione w Stanach Zjednoczonych wydawał m.in. na sztuczną trawę dla ŁKSu i sprzęt do Centrum Zdrowia Matki Polki. Szczodry był nawet po zakończeniu kariery. Historia z zegarkiem barwnie pokazuje jakim był człowiekiem.

Rocznik Jerzego Miatkowskiego i Jaroslawa Owsianskiego

Seria roczników, w której ukazała się książka Wisła po raz drugi raczej nie wypełni luki po podsumowaniach sezonów Andrzeja Gowarzewskiego. Jerzy Miatkowski i Jarosław Owsiański tworzą książki historyczne, w których opisują początki ligowego futbolu w Polsce. Autorzy serii Polska Liga Piłki Nożnej prezentują mecze rozgrywane 90 lat temu. Niniejszy tom przedstawia szczegółowo polski futbol w 1928 roku.

Książkę rozpoczyna opis konfliktu między PZPN a PLPN. Autorzy posiłkując się cytatami, szczegółowo przedstawili pertraktacje między konkurencyjnymi związkami piłkarskimi. Rokowania były zacięte i w ich wyniku Liga rozrosła się do największej w całym dwudziestoleciu międzywojennym liczby 15 zespołów. PLPN nie zgodziła się na relegowanie większej liczby zespołów i nie zamierzała wycofać się z obietnicy bezpośredniego awansu mistrza Lig Okręgowych. Zaś PZPN zależało na wprowadzeniu do Ligi swojego mistrza Klasy A oraz Cracovii.

Osobisty Zbigniew Boniek Jacka Sarzalo

Dziennikarz wychowany na łódzkim Starym Widzewie podjął się napisania książki o gwieździe starego Widzewa. Jacek Sarzało od pierwszych stron wspomina emocje, których dostarczał mu Zbigniew Boniek. Co czuł w 1975 roku, kiedy klub z sąsiedztwa awansował do ekstraklasy i gdy dowiedział się, że ofensywę RTS wzmocni zawodnik przychodzący ze słabszego przecież Zawiszy.

Po niektórych zapowiedziach książki można było spodziewać się, że będzie to bardzo kontrowersyjna lektura. Autor miał w niej rozliczać się z prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej. Jeśli jednak ktoś ma apetyt na kubły z pomyjami, to będzie niepocieszony.

Mroczna biografia Sypniewskiego

Na przełomie mileniów kibice w całej Polsce usłyszeli o Igorze Sypniewskim. Chłopak z Bałut zanim ugrał coś na krajowych boiskach wyjechał do Grecji, gdzie szybko trafił do Panathinaikosu. Choć z Wszechateńczykami nie zdobył ani jednego mistrzostwa, to w barwach tego słynnego klubu występował w Lidze Mistrzów.

Do kraju wrócił jeszcze przed trzydziestką i to nie do potężnej wówczas Wisły, lecz do piłkarskiej efemerydy z Radomska. Taki rozwój kariery był jednak do przewidzenia, w przypadku zawodnika, który przed meczem na Old Trafford obudził się z uciążliwym bólem głowy w hotelowym pokoju. Ostatecznie do Krakowa trafił na wiosnę 2002 roku, jednak z białą gwiazdą na piersi zagrał tylko kilka meczów.