Biografia czterokrotnego mistrza Polski

Zgodnie z piątkową zapowiedzią publikuję pierwszą na tym blogu notkę o biografii piłkarza. Zdecydowanie bardziej trafiają do mnie książki przedstawiające dzieje klubów, ale są zawodnicy o życiorysie porównywalnie ciekawym z historią całych klubów. Biografia autochtona, który związał się z drużyną tworzoną przez przymusowych przesiedleńców z Kresów zdecydowanie do nich się zalicza.

Chęć przedstawienia tu książki o Henryku Kempnym postawiła mnie przed koniecznością wymyślenia sposobu oznaczania biografii na mapie książek. Przecież nie wszyscy piłkarze wiążą się z jednym klubem na całe życie. Uznałem więc, że rozsądnym będzie przypinanie tych książek w centralnych punktach miasta, w którym urodził się przedstawiany zawodnik. Jeżeli ktoś miałby lepszy pomysł proszę o sugestie w komentarzach.

Helmut Kempny urodził się i dorastał w hitlerowskich Niemczech na Górnym Śląsku. Beuthen, czyli dzisiejszy Bytom, w którym w 1934 roku na świat przyszedł Kempny, znajdował się wówczas po niemieckiej stronie granicy. Gdy ponad dekadę później do miasta wkraczali sowieci jego rodzice nie uciekli ze swojego domu. Na skutej tej postawy polski futbol otrzymał zawodnika, który sławę zdobył jako Henryk Kempny.

Dwukrotnie został on królem strzelców i czterokrotnie mistrzem Polski. O swoim pierwszym tytule mistrzowskim z 1954 roku dowiedział się w jednostce wojskowej we Wrocławiu. Po rozegraniu wszystkich swoich meczów Bytomianie nie mieli już wpływu na kształt końcowej tabeli. O mistrzostwie miał zadecydować ostatni mecz sezonu pomiędzy Ruchem Chorzów (wówczas Unia), a Gwardią Warszawa. Zwyciężając Ruch zapewniłby sobie tytuł. Mecz zakończył się jednak remisem i mistrzem Polski zostali piłkarze Polonii, którzy na skutek stalinizacji życia sportowego występowali pod szyldem Ogniwa.

Przygoda z wrocławską jednostką wojskową nie trwała długo. Bardzo szybko trafił do Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego, gdzie zrealizował obowiązek służby wojskowej. Podczas pobytu w CWKS spotkał wielu Hanysów. W tym czasie w klubie był już legendarny zawodnik stołecznego klubu Lucjan Brychczy. Z tą drużyną Kempny dwukrotnie zdobył mistrzostwo Polski, a także wystąpił w pierwszych meczach Legii w europejskich pucharach.

Pod koniec 1956 roku Legia udała się na tournée do zachodnich Niemiec. Po jednym z towarzyskich spotkań legenda niemieckiego futbolu Fritz Walter miał złożyć Kempnemu ofertę pozostania po zachodniej stronie żelaznej kurtyny. Po latach Henryk Kempny tłumaczył swoją odmowę słowami: "Miałem za parę groszy zostawić narzeczoną, rodzinę, kolegów, drużynę, Polskę, Bytom i Warszawę?" Ciekawe brzmią te słowa w ustach człowieka, który jeszcze kilkanaście lat wcześniej posługiwał się językiem niemieckim w domu, a polskiego nauczył się dopiero po wojnie w szkole.

Czytając tę książkę trafiłem na jeden błąd. Autor napisał, że Legia zmierzyła się, z Fortuną Düsseldorf, która miała być wiceliderem Bundesligi. Ciężko jednak być wiceliderem czegoś co powstało dopiero kilka lat później. Pierwszy sezon centralnej Ligi Związkowej rozegrany został w latach 1963/1964 (więcej na ten temat można przeczytać w książce Tor! Historia niemieckiej piłki nożnej). Wcześniej mistrza Niemiec wyłaniano podobnie jak mistrza Polski przed powołaniem Ligi w 1927 roku. Najlepsze drużyny w swoich regionach po zakończeniu sezonu mierzyły się między sobą u prymat w Republice Federalnej Niemiec.

Bartosz Błasiak
Henryk Kempny. Biblioteka 90-lecia Polonii Bytom Tom III w księgarni Sendsport
64 strony
Bytom, 2014